نمونه 1: تکرار خنثی → احساسی

A: «تو لبخند می‌زنی.» — B: «من لبخند می‌زنم.» — A (پس از تغییر): «الان جدی شدی.» — B: «من جدی شدم.»
با تغییرات واقعی چهره، جمله به‌طور خودکار معنایی تازه می‌گیرد. از قضاوت‌های توهین‌آمیز پرهیز کنید؛ مشاهده دقیق کافی است.

نمونه 2: فعالیت مستقل + مزاحمت واقعی

شما باید ظرف 5 دقیقه نامه‌ای را بی‌نقص تا کنید (معیار عینی). پارتنر با سؤال‌های پرت تمرکز را می‌شکند. حقیقتِ رفتار زمانی دیده می‌شود که «اهمیتِ هدف» شما واقعاً بالا باشد.

نمونه 3: Pinch–Ouch در متن

پارتنر با لحن سرد می‌گوید: «لازم نبود بیای.» «نیش» شما را می‌زند؛ «اوه» ممکن است سکوت کوتاه، نگاه ردشده و سپس «می‌خواستم حرف بزنیم» باشد. کافی و منطبق با کیفیت نیش.

تمرین 1: Repetition پایه

در دو ردیف رو‌به‌رو. جمله فقط توصیفِ حال: «تو ابرو بالا بردی» و «من ابرو بالا بردم.» اجازه دهید جمله با تغییر واقعی تغییر کند.

• قانون: هیچ ابداعِ ساختگی؛ فقط مشاهده و بازتاب.
• متغیر: سرعت پاسخ و سکوت‌های زنده را تست کنید.

تمرین 2: Repetition با نقطه‌نظر

پس از چند دقیقه، کیفیت احساسیِ «الان» را در جمله بیاورید: «تو عصبی هستی» و «من عصبی‌ام.» مهم: از برچسب‌های توهین‌آمیز بپرهیزید.

تمرین 3: فعالیت مستقل (Independent Activity)

کاری واقعی، دشوار و زمان‌دار انتخاب کنید (مثلاً تعمیر یک بند پاره). موفقیت/شکست باید عینی باشد. پارتنر می‌تواند وارد شود و رابطه را آغاز کند.